Neida... som den kommande journalisten eg er tenkte eg at eg skulle teste ut om overskrifter virkeleg kan faa folk til aa bli interesserte til aa lesa artikkelen. dersom du vart meir interessert legg gjerne inn ein liten kommentar om dette.
det er nemleg veldig lite kaos i Laos. Etter utallige "Ragnhild no maa me blogga" fraa Marita so tenkte eg at eg sko jammen meg skriva eit godt samandrag fraa veko vaar i den herlige byen Vang Vien.
Me har no vore i Laos i ca 10 daga og 7 av dei brukte me i Vang vien. kvifor? jo det skal eg fortelja deg! Vang vien er den ultimate backpacker plassen! ganske liten by, stappfull av gueshouses, restauranter og barer. Men ikkje nok med det, kvar restaurant hadde enten 24 timer med friends, family guy eller the simpsons. Det Vang vien er kanskje mest kjent for er elva som renn forbi byen. Der kan ein tube ned elva og heile vegen er det barer der du kan stoppe og ta deg ein drink eller to foer du driver lenger ned elva igjen.
Me budde paa rom med ei som heiter Marnie fraa Skottland. Me vart veldig goe venner alle tre og me hang med ho ca 24/7. nokre dagar gjekk til tubing medan andre dagar gjekk til sloving forann friends med ein banan og mango fruktshake.
siste dagen me skulle vera i Vang vien for me paa ein tour ut til nokre caves som var ganske spanande og sjaa. me for laaangt inn i ein "watercave" der det egentlig var litt kaldt. dagen foer hadde me kjopt noken hattar som me skulle ha paa oss naar me skulle paa touren. Desse er umoglege aa beskriva og maa sjaas paa bilde. Men med desse fekk me ganske mykje oppmerksom het, og oppmerksomhetssjuke som me er so likte me da :) etter lunsj for me med kajakk nerover elva og det var fantastisk goy! bilder kjem seinare!
No er me i hovudstaden som eigentlig ikkje virkar som ein hovudstad i heila tatt! Raggo har blitt sjuke og om 4 timar skal me ta eit fly til Malaysia!
innlegget blir braatt avslutta for Ragnhild maa snyta seg!!! ciao!
onsdag 24. mars 2010
tirsdag 16. mars 2010
Vietnam i bilder
Klokkeslett paa forskjellige morsome plassar...
Kjedelig bok (?)
Me fant plutseli ut at me maatte aa kjopa naake, Ragnhild glomte sko, saa daa maatte me gjer det besta ut av situvasjonen. - folk saag rart paa oss. 
Bading i fossefallet
nonner paa veg i klosteret i Nha trang 
Bading i ein foss, paa tur med easy rider i Nha trang
Her komme risen vaar fra
Luke florte paa marknaden (han har ein stor ting for alle asiatiske jenter)
Paa vei ut paa middag, samen med svenskane i Hoi an.
Vente paa middag paa ein lokal resturant i Hoi an, samen med Lucas, Nicole og Daniel.
Me prove aa gli inn med dei innfodte i Hoi an 
Ragnhild prover dressen ho faar sydd 
Kjoleproving 
Paa tur med easy rider i Nha trangSavannaket - Laos
Tirsdag 16. Mars
Ette ein hard gaardsdag bestemte me oss for at i dag sku me slappa skikkelig av!
Me sov lenge for saa aa leiga oss ein sykkel. Ja, du leste rett EIN sykkel. Me bytta paa aa sykla og sitta bakpaa.
Ein sykkel kan faktisk brukast til ALT! I lopet av dagen sykla me til frokost, me sykla til turistinformasjon, me sykla for aa ta fotspa, me sykla for aa kjopa lunch og me sykla paa evig jakt etter aa faa kjopa ei vinflaska.
Me saa hadde trudd det sku vera enelt aa faa tak i vin, men saa feil kunne me ta. Me sykla kanskje aa leita i til saman 1,5tm (?) men turen var ikkje forgjeves. Sjolv om me endte opp utan vin hadde me det utrulig kjekt paa turen. Etter ei stund med sykkel fant Ragnhild nemlig ut at det aa la Marita sykla me ho bakpaa kunne bli skummelt. Det kjekkaste Marita viste var aa sykla i alle hola i veien (dei var ikkje faa) og opp og ned fortauskantar. Mans Ragnhild satt bakpaa og provd bruka armane til aa visa naar me sku over vegen. Me lo saa me grein, saa sjol om me kom tomhendt heim, var det absolutt verdt turen.
Vel tilbake paa hostellet spurte eigaren om me ville vera me aa eta paa det andre hostellet hans. Saa me blei med og hadde eit veldi godt maaltid der, for han viste oss Savannaket. Me var innom eit heilt enormt kasino, heilt nytt og kjempe fint! aa me saag blandt anna bruo saa gaar fra Savannaket og til Thailand, det tar bare 15 min aa kjora til Thailand her fra.
Ette ein hard gaardsdag bestemte me oss for at i dag sku me slappa skikkelig av!
Me sov lenge for saa aa leiga oss ein sykkel. Ja, du leste rett EIN sykkel. Me bytta paa aa sykla og sitta bakpaa.
Ein sykkel kan faktisk brukast til ALT! I lopet av dagen sykla me til frokost, me sykla til turistinformasjon, me sykla for aa ta fotspa, me sykla for aa kjopa lunch og me sykla paa evig jakt etter aa faa kjopa ei vinflaska.
Me saa hadde trudd det sku vera enelt aa faa tak i vin, men saa feil kunne me ta. Me sykla kanskje aa leita i til saman 1,5tm (?) men turen var ikkje forgjeves. Sjolv om me endte opp utan vin hadde me det utrulig kjekt paa turen. Etter ei stund med sykkel fant Ragnhild nemlig ut at det aa la Marita sykla me ho bakpaa kunne bli skummelt. Det kjekkaste Marita viste var aa sykla i alle hola i veien (dei var ikkje faa) og opp og ned fortauskantar. Mans Ragnhild satt bakpaa og provd bruka armane til aa visa naar me sku over vegen. Me lo saa me grein, saa sjol om me kom tomhendt heim, var det absolutt verdt turen.
Vel tilbake paa hostellet spurte eigaren om me ville vera me aa eta paa det andre hostellet hans. Saa me blei med og hadde eit veldi godt maaltid der, for han viste oss Savannaket. Me var innom eit heilt enormt kasino, heilt nytt og kjempe fint! aa me saag blandt anna bruo saa gaar fra Savannaket og til Thailand, det tar bare 15 min aa kjora til Thailand her fra.
Hompetitten hompetatten hompetur!
Mandag 15. Mars
Daa var det paa tide aa reisa over grenso til Laos, og me hadde brukt gaarsdagen til aa forsikra oss om at me fekk ein bra buss, i og med at me naa skulle sitta paa an i 11tm.
Det kom ein minibuss og henta oss med hotellet kl 06 30 og tok oss med til busstasjonen, der me blei bedt om aa gaa ut av bussen. Me venta og venta og venta og venta, men ingenting skjedde. Daa me spurte dei ikkje engelsktalande sjoforane om naar bussen skulle gaa svara dei bare "kl 11." Og me kjennte me blei skikkelig irriterte. Men etter ca 1tm venting skulle bussen gaa. Sjolv om da viste seg at det var minibussen som skulle frakta oss, var me glade for aa komma igong med reisa.
Etter 3tm paa ein trong buss var me framme med grensa. Ut av bussen med all bagasjen, og me fekk beskjed om at me skulle gaa over grensa der me blei henta av ein ny buss.
Paa vei bort til visummannane var det mange lokale som var der og ville veksla pengar med oss, men me var bestemte paa aa oversjaa dei, etter som det var garand\tert at me ville bli lirt av dei.
Me var dodsfornoyde med at me hadde vor saa forbredte og veksla om til dollar for me for, aa siden me hadde faatt beskjed om at det kosta 30$ pr. pers. og me hadde med oss 35$ kvar laag alt til rette for at detta sku gaa glatt. MEN da va for me fekk veta at da kosta 40$ pr. pers.
Saa der sto me paa grenso, med to store menn forran oss som ikkje forsto anna enn at me hadde for lite pengar og ei saa masa om at da va 5min til bussen gjekk og ville veksla pengar. Forvirra saa me va, bestemte me oss for aa veksla resten av vaare Vietnampengar til Laospengar, uten aa veta kursen. Det endte jo selfolgeli med at me blei skikkelig lurte. Daa me merka da tente me paa alle pluggar! aa Marita endte opp me aa be ho dra der pepparen gror.
Da va kanskje ikkje da luraste, for detta va damo saa sku visa oss veien til neste buss. "I take the scooter, you walk, see you at the bus, 500m." sa ho, og suste av gaarde.
Heldigvis var me i godt selskap av et par fra Holland og et par fra Russland. Saa me begynte aa labba vekk fra grenso. I 40grader, med to sekkar kvar paa kroppen gjekk me og gjekk og gjekk, da foltes saa ei evighet, og svetten sildra!
Endeli framme paa busstasjonen, men der va ingen buss. Saa me gjekk videre. Naar me hadde gaatt endo litt til saag me et vrak av ein buss. aa der sto den faela kjerringo og smilte fra oyra til oyra. vaart storste mareritt! 8tm paa ein lokalbuss!
For daake saa ikkje har vore i Laos er det noksaa umulig aa forestilla seg ein lokalbuss, meeen me skal prova aa forklara saa godt me kan...
1. Setene var holete
2. malingo skalla
3. dorene gjekk ikkje igjen
4. Vinduo gjekk ikkje opp
5. Da laag levande biller i ein pose og lagte faele lydar
6. Ingen aircon, og dei faa viftene saa var funka bare av og til
7. Ingen snakka engelsk
8. INGEN stotdemparar
9. Setene saa heima var beregna paa 2 pers. var her beregna paa 3.
10. Hylla som strakk seg over alle setene holdt paa aa detta i hovudet vaart for kvar hup i vegen ( som var ca kvar 2. meter)
11. Saa mykje braak at me maatte ta i oyrepluggar i oyra uten horetelefon, for aa hora musikken vaar.
Saa alt laag til rette for at detta skulle bli ein spennande tur.
Paa sio av oss var me saa heldige og fekk to lokale guttar som satt aa horte hoglytt paa musikk paa mobilen.
Bussen gjore fleire stopp undervegs, for at lokalbefolkningen skulle komma inn med spyd med friterte biller paa, som dei ville me skulle kjopa. Men me takka utrulig nok nei til detta fristande forslaget.
Etter 8tm med hompete veg, og utallige rare situvasjonar var me ENDELIG framme i Savanakket.
Me vil retta ein takk til RR (Radio resepsjonen) uten dykk paa oyra, hadde me ikkje overlevd!
Daa var det paa tide aa reisa over grenso til Laos, og me hadde brukt gaarsdagen til aa forsikra oss om at me fekk ein bra buss, i og med at me naa skulle sitta paa an i 11tm.
Det kom ein minibuss og henta oss med hotellet kl 06 30 og tok oss med til busstasjonen, der me blei bedt om aa gaa ut av bussen. Me venta og venta og venta og venta, men ingenting skjedde. Daa me spurte dei ikkje engelsktalande sjoforane om naar bussen skulle gaa svara dei bare "kl 11." Og me kjennte me blei skikkelig irriterte. Men etter ca 1tm venting skulle bussen gaa. Sjolv om da viste seg at det var minibussen som skulle frakta oss, var me glade for aa komma igong med reisa.
Etter 3tm paa ein trong buss var me framme med grensa. Ut av bussen med all bagasjen, og me fekk beskjed om at me skulle gaa over grensa der me blei henta av ein ny buss.
Paa vei bort til visummannane var det mange lokale som var der og ville veksla pengar med oss, men me var bestemte paa aa oversjaa dei, etter som det var garand\tert at me ville bli lirt av dei.
Me var dodsfornoyde med at me hadde vor saa forbredte og veksla om til dollar for me for, aa siden me hadde faatt beskjed om at det kosta 30$ pr. pers. og me hadde med oss 35$ kvar laag alt til rette for at detta sku gaa glatt. MEN da va for me fekk veta at da kosta 40$ pr. pers.
Saa der sto me paa grenso, med to store menn forran oss som ikkje forsto anna enn at me hadde for lite pengar og ei saa masa om at da va 5min til bussen gjekk og ville veksla pengar. Forvirra saa me va, bestemte me oss for aa veksla resten av vaare Vietnampengar til Laospengar, uten aa veta kursen. Det endte jo selfolgeli med at me blei skikkelig lurte. Daa me merka da tente me paa alle pluggar! aa Marita endte opp me aa be ho dra der pepparen gror.
Da va kanskje ikkje da luraste, for detta va damo saa sku visa oss veien til neste buss. "I take the scooter, you walk, see you at the bus, 500m." sa ho, og suste av gaarde.
Heldigvis var me i godt selskap av et par fra Holland og et par fra Russland. Saa me begynte aa labba vekk fra grenso. I 40grader, med to sekkar kvar paa kroppen gjekk me og gjekk og gjekk, da foltes saa ei evighet, og svetten sildra!
Endeli framme paa busstasjonen, men der va ingen buss. Saa me gjekk videre. Naar me hadde gaatt endo litt til saag me et vrak av ein buss. aa der sto den faela kjerringo og smilte fra oyra til oyra. vaart storste mareritt! 8tm paa ein lokalbuss!
For daake saa ikkje har vore i Laos er det noksaa umulig aa forestilla seg ein lokalbuss, meeen me skal prova aa forklara saa godt me kan...
1. Setene var holete
2. malingo skalla
3. dorene gjekk ikkje igjen
4. Vinduo gjekk ikkje opp
5. Da laag levande biller i ein pose og lagte faele lydar
6. Ingen aircon, og dei faa viftene saa var funka bare av og til
7. Ingen snakka engelsk
8. INGEN stotdemparar
9. Setene saa heima var beregna paa 2 pers. var her beregna paa 3.
10. Hylla som strakk seg over alle setene holdt paa aa detta i hovudet vaart for kvar hup i vegen ( som var ca kvar 2. meter)
11. Saa mykje braak at me maatte ta i oyrepluggar i oyra uten horetelefon, for aa hora musikken vaar.
Saa alt laag til rette for at detta skulle bli ein spennande tur.
Paa sio av oss var me saa heldige og fekk to lokale guttar som satt aa horte hoglytt paa musikk paa mobilen.
Bussen gjore fleire stopp undervegs, for at lokalbefolkningen skulle komma inn med spyd med friterte biller paa, som dei ville me skulle kjopa. Men me takka utrulig nok nei til detta fristande forslaget.
Etter 8tm med hompete veg, og utallige rare situvasjonar var me ENDELIG framme i Savanakket.
Me vil retta ein takk til RR (Radio resepsjonen) uten dykk paa oyra, hadde me ikkje overlevd!
onsdag 10. mars 2010
Good morning Vietnam!
Me befinner oss no i ein by kalla Hoi an som ligg paa kysten av Vietnam. Me reiste her til fraa Nha trang med nattbuss (12 timar. Men dette var kanskje den morsomste bussturen me har hatt saa langt!
etter ein super herlig dag bak paa noken motorsykla var det paa tide aa forlata Nha Trang. Me fekk plassa bak i bussen og saag fram til ein herleg sovetur med radioresepsjonen paa oyra. etter litt soving og nokre timar paa buss, stoppa me paa ein cafe der me kunne spisa og gaa paa do. Me satte oss ned paa cafeen med ein italienar som virkelig har eit temperament og kroppsspraak som ein ekta italiener! Plutselig kom det ein skjonn vietnameser som satte seg ned med Marita og ville opna brusen hennar. denne brusen ville ho ha med seg paa bussen og ville kje opna den for bussen, men han gav seg ikkje. Etter mykje kroppsspraak skjonte han vel fortsatt ikkje at han ikkje kunne opna brusen hennar. Men han var saa sot at me ville sitta aa "prata" med han. Han blei soo fasinert over haarstrikkane til Marita og snill som ho er gav ho dei til han. Dette var han forferdelig stolt over og viste det til alle som gjekk forbi. til gjengjeld gidde han ho ein red bull. (Ragnhild fekk eit ganske stygt blikk av han naar ho ville smaka paa den! den var Marita sin! hehe) etter ei stund var det paa tide aa reisa og me sa hadet og gjekk paa bussen. men trur du kje typen fant veien inn i bussen vaar! Marita gav han ein oreokjeks og plutseleg byrja bussen aa kjoyra. Marita spring framover og roper "NOOO! STOP THE BUS!" bussen stoppa heldigvis og Marita maatte hjelpa han med aa opna doro for han hadde tydeligvis aldri vore i ein buss for! Ragnhild laag bak og kunne kje slutta aa le! plutseleg seier mannen som laag under Ragnhild " OK, sleep well now" med ein harry vietnamesisk tone. Klarte ho aa slutta aa le da?? nei! red bull for du skal sova er ikkje bra!
Det vart heller ikkje betre daa han som laag onda Ragnhild skulle opna takluko som var over Ragnhild si seng. Han klatra oppi til ho (ikkje akuratt dei storste sengene) og byrja aa hale og dra i eit handtak paa takluko....heilt til det knakk... HAHAHAHA! kunne vel ikkje akuratt slutta aa le daa heller. Men det gjekk til slutt og turen gjekk overasskande fort!
No er me i skredder himmelen! Det er saa mykje kler og sko som du kan kjopa overalt!!! me har til no brukt litt for masse pengar og kjopt alt for masse til aa faa plass i bagasjen!
Marita: 4 kjolar, 1 shorts, 1 jumpsuit, 1 dress og 1 shorta + 1 par sandaler.
Ragnhild: 3 kjolar, 1 shorts, 1 jumpsuit, 1 dress og 1 shorta + 2 par sandaler
Men me STOR kose oss :D Har mott veldig mange flotte folk! blandt anna italieneren som me deler rom med for aa faa det ein dollar billigare (6 kr). Men han sover aldri paa rommet for han faar seg ein ny tnamesisk kjeriste i alle byar. han er av og til innom for aa dusja. Ellers saa er me ein del med 3 svenskar og 2 hollandske folk. veldig kjekke! Og naar Marita no han faatt seg eit vietnamesisk sim kort vert alt saa mykje lettare med aa laga avtaler.
I morgon reiser me ilag med dei svenske opp til Hanoi og ser med glede fram til ein 17 timars bussreise! Me hadde eigentleg ikkje tenkt oss opp til hanoi, men etter at me hadde overtalt dei svenske om at ein 17 timars busstur var mykje betre enn ein flytur (sjolv om flyturen bare er 10 dollar dyrare). Saa daa blei me med dei paa busstur for aa faa litt liv i bussen.
etter ein super herlig dag bak paa noken motorsykla var det paa tide aa forlata Nha Trang. Me fekk plassa bak i bussen og saag fram til ein herleg sovetur med radioresepsjonen paa oyra. etter litt soving og nokre timar paa buss, stoppa me paa ein cafe der me kunne spisa og gaa paa do. Me satte oss ned paa cafeen med ein italienar som virkelig har eit temperament og kroppsspraak som ein ekta italiener! Plutselig kom det ein skjonn vietnameser som satte seg ned med Marita og ville opna brusen hennar. denne brusen ville ho ha med seg paa bussen og ville kje opna den for bussen, men han gav seg ikkje. Etter mykje kroppsspraak skjonte han vel fortsatt ikkje at han ikkje kunne opna brusen hennar. Men han var saa sot at me ville sitta aa "prata" med han. Han blei soo fasinert over haarstrikkane til Marita og snill som ho er gav ho dei til han. Dette var han forferdelig stolt over og viste det til alle som gjekk forbi. til gjengjeld gidde han ho ein red bull. (Ragnhild fekk eit ganske stygt blikk av han naar ho ville smaka paa den! den var Marita sin! hehe) etter ei stund var det paa tide aa reisa og me sa hadet og gjekk paa bussen. men trur du kje typen fant veien inn i bussen vaar! Marita gav han ein oreokjeks og plutseleg byrja bussen aa kjoyra. Marita spring framover og roper "NOOO! STOP THE BUS!" bussen stoppa heldigvis og Marita maatte hjelpa han med aa opna doro for han hadde tydeligvis aldri vore i ein buss for! Ragnhild laag bak og kunne kje slutta aa le! plutseleg seier mannen som laag under Ragnhild " OK, sleep well now" med ein harry vietnamesisk tone. Klarte ho aa slutta aa le da?? nei! red bull for du skal sova er ikkje bra!
Det vart heller ikkje betre daa han som laag onda Ragnhild skulle opna takluko som var over Ragnhild si seng. Han klatra oppi til ho (ikkje akuratt dei storste sengene) og byrja aa hale og dra i eit handtak paa takluko....heilt til det knakk... HAHAHAHA! kunne vel ikkje akuratt slutta aa le daa heller. Men det gjekk til slutt og turen gjekk overasskande fort!
No er me i skredder himmelen! Det er saa mykje kler og sko som du kan kjopa overalt!!! me har til no brukt litt for masse pengar og kjopt alt for masse til aa faa plass i bagasjen!
Marita: 4 kjolar, 1 shorts, 1 jumpsuit, 1 dress og 1 shorta + 1 par sandaler.
Ragnhild: 3 kjolar, 1 shorts, 1 jumpsuit, 1 dress og 1 shorta + 2 par sandaler
Men me STOR kose oss :D Har mott veldig mange flotte folk! blandt anna italieneren som me deler rom med for aa faa det ein dollar billigare (6 kr). Men han sover aldri paa rommet for han faar seg ein ny tnamesisk kjeriste i alle byar. han er av og til innom for aa dusja. Ellers saa er me ein del med 3 svenskar og 2 hollandske folk. veldig kjekke! Og naar Marita no han faatt seg eit vietnamesisk sim kort vert alt saa mykje lettare med aa laga avtaler.
I morgon reiser me ilag med dei svenske opp til Hanoi og ser med glede fram til ein 17 timars bussreise! Me hadde eigentleg ikkje tenkt oss opp til hanoi, men etter at me hadde overtalt dei svenske om at ein 17 timars busstur var mykje betre enn ein flytur (sjolv om flyturen bare er 10 dollar dyrare). Saa daa blei me med dei paa busstur for aa faa litt liv i bussen.
søndag 7. mars 2010
fredag 5. mars 2010
Nha trang!
Daa va me komt oss til kysten igjen, aa det er deilig aa kunna slappa av paa ei strand igjen, etter nokon hektiske dagar i storbyen.
Bussen tok ca 12tm men det gjore ikkje noko. Med radioresepsjonen og god musikk paa oyrene og liggeseter i bussen, sov me nesten heile veien.
Naar me kom fram var klokko 07, og me bestemte oss for aa spisa frokost for me sku legga oss aa slappa litt av. Men det sku visa seg og vera lettare sagt enn gjort. Me traala fleire kvartal, men einaste plassane som var opne, serverte bare kaffi og te. Til slutt fant me da ein paa godt norsk kalle ei skullei bula. Dei hadde ein fin meny, probleme va bare at menyen var uten bilder og det var kun ei side det stor paa engelsk. Ingen av dei sa jobba der snakka engelsk heller. Saa klokko 07 45 satt me aa spiste kylling og ris til frokost.
Ellers saa har me logge paa strando retsen av dagen og slappa av. Overskya men varmt og godt!
Me nyter Vietnam, sjolv om folkeslaget er skuffande lite smilande!
mandag 1. mars 2010
VIETNAM :D
Daa er det vel 5 min til bussen til Vietnam kjem. me skal sitta paa den i ca 15 timar og kjem fram til Ho chi minh (Saigon) i natt ein gong reknar me med =)
Me har no vore i ein kystby kalla Sihanoukville i ei veka og har hatt skikkelig syden ferie! logge paa strando, vore paa baattur, snorkla, bada og kost oss!!
ting me vil huska her ifraa er alle selgarane paa stranda ( you wanna buy bracelets?? why not?? if you will buy, remember me and dont buy from anyone else ok??), eller dei mangfoldige masasjedamene/manikyrdamene som myldra rundt (want a massage?? uff you have alot of hair on your leg!)
andre minneverdige ting:
* Franskmann som ikkje kunne skjonna at me ikkje ville dela eit dobbelrom med han
* Ragnhild som blir so redd naar da kjeme ei bolga at ho spenne alle musklane og faar strekk i lysken.
* Den herlige svenske gjengen som me har vore masse med
* daa begge nekta og slokka lyset paa rommet naar me hadde lagt oss, saa me bestemte oss for aa sova med lyset paa i stadenfor (2 meter og gaa)
Snakkes i Vietnam!
Me har no vore i ein kystby kalla Sihanoukville i ei veka og har hatt skikkelig syden ferie! logge paa strando, vore paa baattur, snorkla, bada og kost oss!!
ting me vil huska her ifraa er alle selgarane paa stranda ( you wanna buy bracelets?? why not?? if you will buy, remember me and dont buy from anyone else ok??), eller dei mangfoldige masasjedamene/manikyrdamene som myldra rundt (want a massage?? uff you have alot of hair on your leg!)
andre minneverdige ting:
* Franskmann som ikkje kunne skjonna at me ikkje ville dela eit dobbelrom med han
* Ragnhild som blir so redd naar da kjeme ei bolga at ho spenne alle musklane og faar strekk i lysken.
* Den herlige svenske gjengen som me har vore masse med
* daa begge nekta og slokka lyset paa rommet naar me hadde lagt oss, saa me bestemte oss for aa sova med lyset paa i stadenfor (2 meter og gaa)
Snakkes i Vietnam!
Abonner på:
Innlegg (Atom)